|
Αθήνα, 31/7/13
Αρ. Πρωτ: 23
|
ΘΕΜΑ: Σχετικά με τη κατάργηση του μαθήματος της ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ στο Γυμνάσιο
Όπως όλα δείχνουν, μετά την κατάργησή του από το Λύκειο προωθείται η κατάργηση του μαθήματος της «Τεχνολογίας» και στο Γυμνάσιο. Xωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση και σε αντίθεση με την εκπαιδευτική πρακτική όλων των Ευρωπαϊκών Χωρών που έχουν θεσπίσει εδώ και δεκαετίες στα προγράμματα των τάξεων της υποχρεωτικής εκπαίδευσης τα Τεχνολογικά μαθήματα, όπως και με τη συνθήκης της Λισσαβόνας, που ως βασικό στοιχείο περιλαμβάνει την ανάπτυξη «τεχνολογικής κουλτούρας» σε όλους τους πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Στο Υπουργείο Παιδείας προτείνεται η αντικατάστασή του μαθήματος της Τεχνολογίας από το «μάθημα» project, το οποίο από διεθνής τρόπος διδασκαλίας, στην Ελλάδα βαφτίστηκε πριν δύο χρόνια ¨¨μάθημα¨ , και εκτόπισε την «Τεχνολογία» από το Λύκειο με απώτερο σκοπό τη διδασκαλία του από όσους καθηγητές δε συμπλήρωναν ωράριο. Η ουσιαστική αποτυχία της εφαρμογής του «μαθήματος» projectστο Λύκειο δεν φαίνεται να πτοεί τους εμπνευστές του αφού σχεδιάζουν, για τον ίδιο απαράδεκτο σκοπό (ένα μάθημα για όσους εκπαιδευτικούς « περισσεύουν»), την εισαγωγή του στο Γυμνάσιο καταργώντας την «Τεχνολογία».
Φυσικά με την κατάργηση της Τεχνολογίας θα εξαφανιστούν και οι βασικοί σκοποί της, που είναι:
• η προετοιμασία των μαθητών για την διαβίωση σε μια τεχνολογική κοινωνία και η εξοικείωσή τους με τα τεχνολογικά μέσα, ώστε να τα αξιοποιούν προς όφελος δικό τους και της κοινωνίας
• η ενθάρρυνση στην ανάπτυξη τεχνολογικού – επιστημονικού τρόπου σκέψης και η παροχή της δυνατότητας να αποκτήσουν τεχνικές δεξιότητες, κάνοντάς τους συγχρόνως να εκτιμήσουν την πρακτική δουλειά
• η εκπόνηση ερευνητικών εργασιών σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο και η κατασκευή αντίστοιχων έργων
• η ανακάλυψη των ιδιαίτερων κλίσεων και των ενδιαφερόντων τους, με σημαντική συμβολή στον επαγγελματικό προσανατολισμό τους και κυρίως η μάθηση μέσω εμπειριών και πρωτοβουλιών που αναλάμβαναν οι ίδιοι οι μαθητές (μαθαίνω τον τρόπο για να μαθαίνω).
Το μάθημα της «Τεχνολογίας» διέπεται από την αρχή της ενεργητικής μάθησης και της διαθεματικής προσέγγισης. Με τις γνώσεις και τις δεξιότητες που αποκτούν οι μαθητές καθίστανται ικανοί, ώστε να επιλύουν με αποτελεσματικότητα τα προβλήματα της καθημερινής ζωής που σχετίζονται με την εφαρμογή της σύγχρονης Τεχνολογίας. Παράλληλα, βελτιώνουν τις στάσεις τους απέναντι στα υπαρκτά τεχνολογικά προβλήματα της εποχής μας που σχετίζονται άμεσα με την κοινωνία και το περιβάλλον. Η όλη διαδικασία κατά τη διάρκεια του μαθήματος (αυτενέργεια, προσπάθεια και τελικά η επιτυχία) ενισχύει την αυτοεκτίμησή τους, βοηθώντας τους να διαμορφώνουν καλύτερα την προσωπικότητά τους.
Σύμφωνα με διαπιστώσεις των διδασκόντων καθηγητών, στο μάθημα της τεχνολογίας δεν υπάρχουν «κακοί μαθητές».
Το μάθημα της τεχνολογίας αποτελεί στο δικό μας εκπαιδευτικό σύστημα
ένα ελάχιστο στοιχείο «πραγματιστικής εκπαίδευσης», από τα πολλά που
απαιτείται να υπάρχουν στα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα.
Ενώ αναμέναμε να εισακουσθούν οι προτάσεις μας για :
- την επέκταση της διδασκαλίας του μαθήματος σε όλες τις
βαθμίδες της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, - το χαρακτηρισμό του μαθήματος ως εργαστηριακό και τη δημιουργία εργαστηρίων τεχνολογίας σε όλα τα σχολεία
- την ουσιαστική επιμόρφωση των εκπαιδευτικών
- τη δημιουργία ομάδας καθοδήγησης/υποστήριξης των καθηγητών στοΙ.Ε.Π. ή το Υπουργείο Παιδείας με έκπληξη πληροφορούμαστε την προώθηση της κατάργησής του.
Εκφράζουμε την απογοήτευσή μας για την τακτική αυτή και την αντίθεσή
μας για τις μεθοδεύσεις «εξαφάνισης» του αυτόνομου μαθήματος της Τεχνολογίας από το αναλυτικό πρόγραμμα των Γυμνασίων.
Καλούμε τον αξιότιμο κ. Υπουργό να σταματήσει τις διαδικασίες
εξαφάνισης των Τεχνολογικών μαθημάτων, από όπου και αν
αυτές προέρχονται ή προωθούνται, να οδηγήσει τους συνεργάτες του στην ανακάλυψη της σωστής έννοιας του μαθήματος της Τεχνολογίας, αν πραγματικά την αγνοούν, και να προωθήσει τη θέσπιση και εξέλιξή του σύμφωνα με τα Ευρωπαϊκά πρότυπα σε Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο.Πρέπει επιτέλους οι αρμόδιοι να συνειδητοποιήσουν ότι στο άμεσο μέλλον η “Tεχνολογία” θα είναι ο βασικός συντελεστής της εκπαίδευσης και να αντιληφθούν ότι το παθητικό σχολείο της μηχανικής μετάδοσης των γνώσεων και της απομνημόνευσης δεν είναι μόνο ξεπερασμένο αλλά και επικίνδυνο για τις υγιείς κοινωνίες. Το ενεργητικό σχολείο των έργων και όχι των λόγων πρέπει να γεννηθεί και στη χώρα μας. « Η ικανότητα του μανθάνειν» που συμπεριλαμβάνεται στους βασικούς δείκτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ποιότητα της εκπαίδευσης αποκτιέται μόνο από τη βιωματική μάθηση που προκύπτει από τη σύζευξη της σύνθεσης των γνωστικών αντικειμένων και της αυτενέργειας για εργασία και κατασκευή.
Η ανάπτυξη ικανότητας δημιουργικότητας στους μαθητές είναι κύριος στόχος σε όλα τα σύγχρονα εκπαιδευτικά συστήματα. Η πρόοδος και η ανάπτυξη είναι αδύνατη χωρίς την ανάπτυξη δημιουργικών ατόμων που να επινοούν νέα επιτεύγματα και λύσεις σε προβλήματα. Σήμερα χρειάζονται γενικές τεχνολογικές γνώσεις στα πλαίσια της γενικής και υποχρεωτικής εκπαίδευσης σε όλα τα αναπτυξιακά επίπεδα, ανεξαρτήτως μελλοντικών επαγγελματικών επιλογών. Τα τεχνολογικά μαθήματα είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η σύνδεση και η βιωματική εφαρμογή, των θεωρητικών γνώσεων που αποκτά ο μαθητής στο σχολείο. Στην ηλικία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης οι μαθητές μαθαίνουν καλύτερα αξιοποιώντας όλες τις αισθήσεις τους, μαθαίνουν δηλαδή πράττοντας και δημιουργώντας.
Δυστυχώς τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως χώρα οφείλονται και σε αυτό το έλλειμμα Τεχνολογικού Αναλφαβητισμού του εκπαιδευτικού μας συστήματος.Είναι αναγκαίο να εξασφαλίσουμε την τεχνολογική μόρφωση των μαθητών, αν θέλουμε να πετύχουμε την πολύπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητάς τους και να βελτιώσουμε την ανταγωνιστικότητα της χώρας μας.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ αποτελεί Εθνική Ανάγκη η ενίσχυση της Τεχνολογικής Συνιστώσας της Γενικής Εκπαίδευσης γιατί μόνο έτσι θα καλλιεργηθεί παραγωγική συνείδηση και κουλτούρα δημιουργίας και εξέλιξης στους Νέους μας.
Για το Δ.Σ. της Ε.Τ.Ε.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο Γ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Γ. ΜΟΥΣΤΑΚΑΣ Ν. ΒΑΣΑΓΙΩΡΓΗΣ
