ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΨΕΜΑΤΑ
Η ΕΤΕ είναι η επιστημονική ένωση των πτυχιούχων της ΑΣΕΤΕΜ/ΣΕΛΕΤΕ, σχολής με 4,5 έτη σπουδών, με 50 χρόνια εμπειρία στην εκπαίδευση καθηγητών της ΤΕΕ και της τεχνολογικής εκπαίδευσης, το πτυχίο της οποίας είναι το μοναδικό που δίπλα στην ειδικότητα αναγράφει τον τίτλο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΣ . Για τους αποφοίτους αυτής της σχολής θα αναφερθούμε.
Πληροφορηθήκαμε (άρθρο της παράταξης ‘Μηχανικοί της εκπαίδευσης’ στο «Ενημερωτικό Δελτίο» του ΤΕΕ 28 Δεκεμβρίου 2009, σ.74 ) ότι οι μηχανικοί πιέζουν τη νέα Υπουργό με διάφορες παρεμβάσεις, θεωρώντας, ίσως, ότι θα εκμεταλλευτούν την ιδιότητά της ως μηχανικού, ώστε να έχουν αυτοί τον πρώτο λόγο στους διορισμούς των εκπαιδευτικών της ΤΕΕ, όσο και στα τεκταινόμενα σε αυτήν.
Θα θέλαμε από την αρχή να επισημάνουμε, το κοινώς παραδεκτό, ότι άλλος είναι ο ρόλος και ο στόχος των Πολυτεχνείων και των ΤΕΙ και άλλος της ΣΕΛΕΤΕ και με αυτόν ακριβώς το ρόλο πρέπει οι απόφοιτοί τους να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της Ελληνικής κοινωνίας.
Στο παρελθόν οι διορισμοί εκπαιδευτικών στην ΤΕΕ γίνονταν αποκλειστικά από αποφοίτους της ΑΣΕΤΕΜ, όπως κατ’ αντιστοιχία γίνεται με τους δασκάλους και τους νηπιαγωγούς. Μετά από συντεχνιακές πιέσεις μηχανικοί και άλλοι άρχισαν να διορίζονται. ΟΛΟΙ ΟΜΩΣ ΗΤΑΝ ΚΑΤΟΧΟΙ ΠΤΥΧΙΟΥ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ (ΠΑΤΕΣ/ΣΕΛΕΤΕ), όπως ορίζει ο νόμος 1566/1985, νόμος πλαίσιο για τη δομή και λειτουργία της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ( στο άρθρο 14, ορίζει τα προσόντα διορισμού του εκπαιδευτικού προσωπικού).
Με το Ν.2834/2000 δόθηκε η δυνατότητα σε υποψηφίους εκπαιδευτικούς πληροφορικής να συμμετέχουν στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και να διοριστούν, με την υποχρέωση όμως να παρακολουθήσουν πρόγραμμα παιδαγωγικής κατάρτισης στη ΣΕΛΕΤΕ. Αυτό αποδεικνύει ότι ο νομοθέτης θεωρεί απαραίτητες τις παιδαγωγικές σπουδές. Επίσης αναφέρει ότι κατά τους διορισμούς προηγούνται υποψήφιοι με πλήρη προσόντα διορισμού. Στην εισηγητική έκθεση του προαναφερθέντος νόμου, στην οποία αναφέρονται τα παραπάνω και η αναγκαιότητα για μια προσωρινή παρέκκλιση, μόνο για τον κλάδο της πληροφορικής, επειδή τότε (2000) δεν υπήρχε ικανός αριθμός πτυχιούχων πληροφορικής με παιδαγωγικές σπουδές. Στη συνέχεια, όπως συχνά συμβαίνει στην Ελλάδα, άνοιξαν παράθυρα, με την επέκταση του νόμου και σε άλλους κλάδους, παρόλο που δεν υφίστατο η αναγκαιότητα που αναφέρθηκε για τον κλάδο της πληροφορικής. Επίσης πρέπει να τονισθεί ότι η υποχρέωση της πολιτείας για πραγματοποίηση παιδαγωγικών σπουδών, μετά τον διορισμό, παρά την επιταγή του νομοθέτη, δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ!!! Το εκπαιδευτικό κίνημα αντέδρασε και ζήτησε την κατάργηση αυτών των νόμων ( ομόφωνες αποφάσεις της ΟΛΜΕ).
Τα αποτελέσματα ο καθένας μπορεί να το φανταστεί!
Το άρθρο που προαναφέρθηκε στηρίζεται σε μία μελέτη;;; στην οποία αποκρύβεται η αλήθεια: ότι υπάρχει “παραγωγική” σχολή εκπαιδευτικών λειτουργών (ΣΕΛΕΤΕ/ΑΣΠΑΙΤΕ) που σκοπό έχει τη δημιουργία εκπαιδευτικών λειτουργών για την ΤΕΕ. Στην “ανάλυση” των αποτελεσμάτων του ΑΣΕΠ 2009 τοποθετούνται ξεχωριστά οι διπλωματούχοι μηχανικοί και στο “ ίδιο τσουβάλι” όλοι οι υπόλοιποι . Αλήθεια ποιά θα ήταν τα αποτελέσματα αν οι απόφοιτοι της ΑΣΕΤΕΜ τοποθετούνταν και αυτοί σε ξεχωριστή κατηγορία;
Επίσης θα θέλαμε να τονίσουμε ότι επειδή οι διορισμοί γίνονται με δύο τρόπους (ΑΣΕΠ 60% , 40% ενιαίος πίνακας αναπληρωτών ), οι απόφοιτοι της ΣΕΛΕΤΕ/ΑΣΠΑΙΤΕ, επειδή προηγούνται στον ενιαίο πίνακα, λόγω των παιδαγωγικών σπουδών ( σωστά βέβαια, η θέση να μην προηγούνται αλλά να μοριοδοτούνται είναι άκρως αντιεπιστημονική), και αποδέχονται όλες τις θέσεις σε κάθε γωνιά της χώρας, προτιμούν το διορισμό μέσω αυτού του δρόμου, αφού έχουν συνήθως μακρόχρονη προϋπηρεσία ως αναπληρωτές, σε αντίθεση με τους διπλωματούχους μηχανικούς και τους πτυχιούχους ΤΕΙ, οι οποίοι «αναγκάζονται» να δώσουν εξετάσεις ΑΣΕΠ.
Συνεπώς οι πτυχιούχοι τις ΑΣΕΤΕΜ κακώς ομαδοποιούνται μαζί με τους πτυχιούχους των ΤΕΙ γιατί προκύπτουν εσφαλμένα συμπεράσματα.
Στον προηγούμενο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, που αφορούσε την κάλυψη θέσεων ειδικοτήτων ΠΕ17 και ΠΕ12, λόγω μιας συγκυρίας στην ηγεσία του ΥΠΕΠΘ, η μέχρι τότε αναλογία άλλαξε υπέρ των ΠΕ12 , αν και τα κενά ΔΕΝ είχα δοθεί κατά τέτοιο τρόπο από τις ΔΔΕ. Τότε οι ΠΕ12 δεν κάλυψαν τις αιτήσεις για μόνιμο διορισμό, άλλα και δεν δούλευαν ως ωρομίσθιοι για να εγγραφούν στον ενιαίο πίνακα διορισμών! Προφανώς επειδή είχαν, ως κύρια, άλλη ασχολία και την εκπαίδευση την αντιμετώπιζαν ως πάρεργο. Αποτέλεσμα; το 2007 και όταν πλέον έληγε η διετία που αφορούσε τους διορισμούς 2005-2007 να είναι εγγεγραμμένοι 16 ΠΕ12.05 στον ενιαίο πίνακα διορισμών και το υπουργείο να τους καλεί τρεις φορές!!! με εγκυκλίους να υποβάλλουν αιτήσεις για μόνιμο διορισμό σε 35 θέσεις . Οργανικές θέσεις που τελικά χάθηκαν από την τεχνική εκπαίδευση αφού δεν έγιναν πάρα ελάχιστες αιτήσεις διορισμού. Αυτός είναι ο λόγος που το ΥΠΕΠΘ επανήλθε στην πάγια αναλογία.
Συμφωνούμε με την κατάργηση της ποσόστωσης και τις ενιαίες θέσεις, τόσο στους διορισμούς, όσο και τον προσδιορισμό των κενών θέσεων στα σχολεία και τις μεταθέσεις. Με μία όμως βασική προϋπόθεση, η οποία εφαρμόζεται σε όλες τις προηγμένες χώρες.
ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ ΣΤΟ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΣΕΠ ΚΑΙ ΝΑ ΔΙΟΡΙΣΤΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΤΕΧΟΥΝ ΠΤΥΧΙΟ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ .
Ο νόμος θεωρεί απαραίτητη προϋπόθεση την κατοχή πτυχίου παιδαγωγικών σπουδών της ΣΕΛΕΤΕ / ΑΣΠΑΙΤΕ. Συνεπώς, με βάση το νόμο στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ έπρεπε να συμμετέχουν μόνον αυτοί ! Αυτή είναι και η θέση μας.
Η Παιδαγωγική εκπαίδευση παρέχεται με δύο τρόπους: τον ταυτόχρονο ή παράλληλο (ΑΣΕΤΕΜ) και τον διαδοχικό (Πολυτεχνείο ή ΤΕΙ και ΠΑΤΕΣ). Εμείς θεωρούμε ότι ο πρώτος τρόπος έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα και πρέπει να εφαρμόζεται σε μεγαλύτερη έκταση.
Είναι λανθασμένη η άποψη , και στοιχειοθετεί σαφή υποτίμησή της, ότι η παιδαγωγική εκπαίδευση μπορεί να πραγματοποιηθεί μετά τον διορισμό διότι: α. κάτι τέτοιο είναι πρακτικά ανέφικτο, από την στιγμή που αντενδείκνυνται οι σπουδές από απόσταση. Αυτό έδειξε η εμπειρία μετά το 2000, που επιτρεπόταν ο διορισμός χωρίς παιδαγωγικές σπουδές, με υποχρέωση τόσο της πολιτείας, όσο και των εκπαιδευτικών, να πραγματοποιηθούν αυτές εντός διετίας από τον διορισμό, με ειδικά προγράμματα στη ΣΕΛΕΤΕ. Δεν έγιναν ποτέ με αποτέλεσμα σήμερα περίπου 9000 « εκπαιδευτικοί » να έχουν κυριολεκτικά εκπαιδευτεί στου « κασίδη το κεφάλι». Αξίζει, άραγε, να έχει ανεκπαίδευτους εκπαιδευτικούς ο Έλληνας μαθητής; β. δεν μπορεί να ελεγχθεί, είναι μεγάλο λάθος, η καταλληλότητα, από παιδαγωγική σκοπιά, για να γίνει κάποιος εκπαιδευτικός, με ένα τεστ και μάλιστα σε θέματα που δεν έχει διδαχθεί ποτέ!!! (εκτός αν κάποιοι νομιμοποιούν τα φροντιστήρια).
Οι παιδαγωγικές σπουδές είναι μακρόχρονες, επίπονες, διαδραστικές, βιωματικές, με πρακτικές ασκήσεις διδασκαλίας και εξετάσεις, με συγκεκριμένη ακολουθία και περιλαμβάνουν σημαντικό αριθμό μαθημάτων. Είναι αυταπάτη η θεώρηση ότι η ¨επιτυχία¨ στην τετράωρη εξέταση με την οποία το ΑΣΕΠ ελέγχει τις ¨γνώσεις¨ των υποψηφίων εκπαιδευτικών στην ειδική διδακτική και τα παιδαγωγικά, τους καθιστά παιδαγωγικώς καταρτισμένους. Τη στιγμή που σε όλη την Ευρώπη οι παιδαγωγικές σπουδές έχουν αναβαθμιστεί, είναι πανεπιστημιακού επιπέδου και σαφώς προαπαιτούμενες για να διδάξει κάποιος, η χώρα μας είναι η μόνη που υστερεί, επιτρέποντας φαινόμενα όπως τα παραπάνω… Πενήντα, περίπου ειδικότητες ( μηχανικοί, γιατροί, οικονομολόγοι, νοσηλευτές, γεωπόνοι, λογιστές κλπ) έχουν τη δυνατότητα να διαγωνιστούν και να διεκδικήσουν θέσεις μονίμων εκπαιδευτικών χωρίς κανένα παιδαγωγικό πτυχίο. Είναι παράλογο αυτό που συμβαίνει γιατί αντιστοιχεί στη ¨λογική¨ ότι, θεωρητικά, όλοι θα μπορούσαμε, μετά από τετράωρη επιτυχή εξέταση στα μαθηματικά να γίνουμε μαθηματικοί ή κατ΄ επέκταση μηχανικοί, λογιστές, φιλόλογοι, γεωπόνοι κλπ. Είναι σαφές ότι δεν επιτυγχάνουν όλοι οι κάτοχοι πτυχίου παιδαγωγικών σπουδών στο διαγωνισμό του ΑΣΕΠ στην ειδική διδακτική και τα παιδαγωγικά, όπως άλλωστε και στις εξετάσεις του γνωστικού αντικειμένου του βασικού τους πτυχίου. Αυτό όμως δεν μπορεί να καταστεί άλλοθι για αυτούς που επιτυγχάνουν στην τετράωρη εξέταση και δεν κατέχουν πτυχίο παιδαγωγικών σπουδών να ζητούν, ουσιαστικά, την κατάργησή του.
Η θέση μας είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με τη θέση αυτών που, πέρα από κάθε επιστημονική τεκμηρίωση, υποστηρίζουν ότι μία τετράωρη επιτυχής εξέταση μπορεί να υποκαταστήσει το πτυχίο παιδαγωγικών σπουδών, με ισότιμο τρόπο. Πιστεύουμε ακράδαντα πως είναι βαθιά αντιεπιστημονική. Συνεπώς είναι λάθος να επιλεγεί-διοριστεί ο εκπαιδευτικός με αυτόν τον τρόπο. Και κάτι ακόμα. Αν λάβουμε υπόψη την Ελληνική πραγματικότητα όταν κάποιος έχει διοριστεί μέσω ΑΣΕΠ και στη συνέχεια δεν κριθεί παιδαγωγικά ικανός είναι αδύνατον να απολυθεί. Τι θα γίνει τότε;
Η παιδαγωγική κατάρτιση είναι ισχυρό συστατικό στοιχείο της κουλτούρας του εκπαιδευτικού. Χωρίς αυτό δεν νοείται το λειτούργημα.
Θα δεχόταν ποτέ κάποιος διπλωματούχος μηχανικός να διοριζόταν στο δημόσιο κάποιος που έγραψε « καλά » στον διαγωνισμό του ΑΣΕΠ και στη συνέχεια φοιτούσε στο πολυτεχνείο, μετά τον διορισμό, για να συμπληρώσει τις ελλείψεις του;;; Εκτός και αν οι υποστηρικτές της άποψης αυτής θεωρούν τις παιδαγωγικές σπουδές υποδεέστερες από αυτές της ειδικότητας, ή ακόμα και άνευ ουσίας και «αναγκαίο κακό». ΑΥΤΟΙ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΘΕΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!
Σε πρόσφατη εκπαιδευτική επίσκεψη μελών της ένωσής μας στην Αυστρία, στο οικονομικό πανεπιστήμιο της Βιέννης, αναλύθηκε ο τρόπος με τον οποίο ένας πτυχιούχος οικονομολόγος, παίρνει άδεια για να διδάξει το μάθημα της «επιχειρηματικότητας». Κάνει σπουδές τουλάχιστον ενός χρόνου (δύο αν θέλει master), τον αναλαμβάνει ένας καθηγητής, ως μέντορας, μαζί του ακολουθεί όλα τα στάδια εκπαίδευσης (θεωρητικά και πρακτικά) και αξιολογείται συνεχώς. Το ποσοστό επιτυχίας είναι περίπου 60%. Λέει τίποτα αυτό;
Πριν 50 χρόνια η Ελληνική πολιτεία, προσαρμοζόμενη στις επιταγές των καιρών για ανάπτυξη της ΤΕΕ, θεώρησε ότι το πρώτο που έπρεπε να κάνει ήταν η προετοιμασία των καθηγητών που θα διδάξουν σε αυτήν. Ίδρυσε την ΣΕΛΕΤΕ, η οποία στελεχώθηκε με εξειδικευμένους καθηγητές. Οι απόφοιτοι της ήταν, είναι και θα είναι η ραχοκοκαλιά της ΤΕΕ στη χώρα μας. Τότε θεσπίσθηκαν ειδικά κίνητρα για να προσελκυστούν άξιοι τεχνικοί στην εκπαίδευση και μέσω της ΣΕΛΕΤΕ ήρθαν αρκετοί. Κάποιοι άλλοι απαξιούσαν αφού το οικονομικό κίνητρο ήταν μεγαλύτερο αλλού. Διάχυτη ήταν η εντύπωση ότι το ΤΕΕ λοιδορούσε τους μηχανικούς που επέλεγαν την εκπαίδευση. Η εκπαιδευτική πολιτική που ακολουθήθηκε στη συνέχεια, με την ίδρυση πολυτεχνείων και ΤΕΙ σχεδόν σε κάθε μεγάλη πόλη, οδήγησε σε έκρηξη την ανεργία των αποφοίτων τους. Και όχι μόνο στις τεχνικές ειδικότητες. Με την υποχρέωση για σπουδές στην ΠΑΤΕΣ, πριν το διορισμό, το σύστημα διατηρούνταν σε ισορροπία
για όλες τις ειδικότητες. Μετά το 2000, όμως, η ισορροπία αυτή διαταράχθηκε και η εκπαίδευση έχει γίνει χώρος εκτόνωσης της ανεργίας.
Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. Όλοι τα διαπιστώνουν, αλλά όλοι φοβούνται το πολιτικό κόστος. Έτσι οι πιέσεις συνεχίζονται και διευρύνονται. Σε αυτά τα πλαίσια θεωρούμε ότι εντάσσονται και οι τελευταίες πρωτοβουλίες των διπλωματούχων μηχανικών. Κάποτε όμως πρέπει να μπει φρένο. Για το καλό της εκπαίδευσης και του τόπου. Πρέπει επιτέλους να πάψει η δημόσια εκπαίδευση να είναι πεδίο μικροπολιτικών και συντεχνιακών διεργασιών.
Ο επαγγελματισμός είναι βασικό κριτήριο για την ικανότατα άσκησης ενός επαγγέλματος. Πολύ περισσότερο του λειτουργήματος του εκπαιδευτικού. Εμείς θεωρούμε ότι οι πτυχιούχοι της ΑΣΕΤΕΜ είναι απόλυτα προσαρμοσμένοι στις απαιτήσεις της διδασκαλίας στα σχολεία. Θετικές είναι οι απόψεις των συναδέλφων τους και των μαθητών τους, όπως και έγκριτων πανεπιστημιακών δασκάλων, μεταξύ των οποίων και πρυτάνεων του ΕΜΠ. Αυτό προκύπτει από τα πρακτικά συνεδρίων και ημερίδων σχετικών με το θέμα της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών της ΤΕΕ στην Ελλάδα.
Τέλος τονίζουμε ότι η ΣΕΛΕΤΕ πήγε ενάντια στο ρεύμα της μη-επαγγελματικότητας στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και μας ανέπτυξε τον επαγγελματισμό μας και ίσως και τον εγωισμό μας, και γι’ αυτό, με πάθος και γνώση τα τελευταία τουλάχιστον δέκα χρόνια ζητάμε την ακαδημαϊκή της ολοκλήρωση και ταυτόχρονα δικαίωσή της.
Τότε θα λυθεί οριστικά το πρόβλημα του εκπαιδευτικού προσωπικού της ΤΕΕ.
